Tok ve kalın cümleleri bırakın.
Varsa vicdanınız orasını yoklayın.
Ekonomik şartlar ve geçim sıkıntısı, çoğunluğu geçim gözyaşlarına boğuyor...
Geçim derdinde olanların sorunu ne konser ne anayasa.
Ekonomi
Ekonomi
Ekonomi.!?
Toplumun genel resmi bu.
Her alanda bu insanlar var.
Toplumun bu pürmelâl halleri, akıl sağlığını olumsuz etkiliyor.
Gündemden gündeme geçişlerin yerine, asıl sorunların önemi üzerinde durulmalı diyor ve
bu konserler ile ilgili yazılanları, konuşulanları özetlemek istiyorum.
Evet konserler çok pahalı...
Doğruya doğru; belediyelerin düzenlediği konserler kitlelere bir nebze nefes aldırıyordu.
Fakat bugün geldiğimiz nokta açık, hepimiz aynı şeyi söylüyoruz: "Parti falan fark etmez; milyonlarca lira nereye gidiyor?
Kimse artık kamu parasını konser falan diye birilerine peşkeş çekmesin!"
Son günlerde çok tartışılan, Türkiye’de milli günlerde yerel yönetimlerce düzenlenen konserlere karşı değilim.Ancak bu konserler ücret açısından çok abartılı olduğu gibi,günün önemlerine ve halka’da hiç bir katkısı da yoktur.
Geçmişte milli günlerde o günün anlam ve önemini belirten konferanslar, paneller vs. düzenlenirdi. Halkı bilinçlendirmek ön plandaydı.
Konser modası son yıllarda çıktı.
Artık bu ülkede sanatçılar böyle günlerde ücretsiz konser vermeyi kabul etmeliler.Böylece sanatçıların Ülke sevdasının sadece duygusal olup olmadığı.!? ortaya çıkar.
Bundan böyle konser organizasyonu diyerek milletin , kamunun parasını haketmeyen birilerine peşkeş çekilmemelidir. Hele ki ekonomik zorda olunduğu bu dönemde belediyecilik anlayışında bu tür konserlerin yeri yoktur.
Bilindiği üzere ilk aşamada tepki duyanlar, anlam veremeyenler de oldu.
Dolayısıyla bu alanda benzer değerlendirmeler sürerken;
Başkan Mansur Yavaş açıklama yaptı, ödenen rakamları tek tek belirtti...
Bir başkanın suçlama üzerine böyle ayrıntılı açıklama yapması pek rastlanan bir davranış değil.
O yüzden Mansur Yavaş’ı alkışlamak gerekir.
Ancak ödenen rakamlar 40 milyon düzeyinde olsa bile yine de göze yüksek görünüyor.
Hele ki bu zamanda yaşamını sürdürmek için çekilen güçlük, geçim sıkıntısı ve geçim gözyaşları vicdanları sızlatıyor...
Özellikle kamu malına"Bal tutan parmağını yalar" zihniyetiyle hareket edilmesin.
Hırsızlığı, devleti soymayı mübah gösterenlere en ağır ceza verilsin.
Netice itibariyle geçim gözyaşları vicdanları sızlatmalı ve bu insanların ahları alınmamalı.
