Kibir; kendini beğenme, böbürlenme kişinin, manevi açıdan değersiz şeyler sayılan şeylere aldanıp, onlarla avunması. Övünme olarak tanımlanır.

               Hepimizi Allah yarattı.  Kimimiz zengin, kimimiz fakir, kimimiz çok yakışıklı, bazılarımızda fiziken çirkin görünebilir.

               Zengin olur böbürleniriz. Fizik yapımız diğer kişilere karşı düzgün olur böbürlenir kibirleniriz. Neden insanları kendimizden aşağı görürüz bunu çözmek oldukça zor.

               "Elimi tutmasını bilenin, yüreğini ölene kadar taşırım."

Nerede olursak olalım, hangi mevkiide bulunursak bulunalım efendi ve kibar olmamız gerekir. Efendilik ağaç gibidir, kökü yerde, başı göktedir.

               Kibirli olmayan insanlar kırıldıkları zaman sevmeyi bırakmazlar, gösterişi bırakırlar. Herkes bir yaşamı seçer, seçtiği yaşamın bedelini öder.

                Parayın sayısını bilmediğin olur, mahiyetinde onlarca insanlar çalışır, yeme içme gırla gider, her yere seyahat edebilirsin. Elinde imkanı az olan insanı neden hakir görürsün acaba ?

               Kibirli insanın dostu olmaz. Seyircisi ve düşmanı çok olur. Bencil ve kibirli insan, tek başına kalmış meyvesiz bir ağaç gibidir. Meyvesiz ağaç ne kadar sevilir ki?

               Böbürlenen ve kibirlenen bir kişi gün gelir, sebebini bile bilmediği bir terk edilişle imtihan olur. Ben düştüğümde bir el vereni, kalktığımda iki elimle tutarım.

               Kibirli bir insan kaliteli yerlere gitti diye kaliteli insan olamaz. Sadece daha çok para harcar. Kendini büyük görür ama, küçük gördüğü kişiler devamlı arkasından konuşur.

               Unutmayalım ki ! İnsanın kibirlisi ve yakışıklısı olmaz, delikanlısı olur.

               Pablo Neruda şöyle söyler:

               "İnsan ulaşamadığı her şeyin delisi, ulaştığı her şeyin nankörüdür."

               Güçlü olacaksın ama, kaba değil. İyi olacaksın ama zayıf değil, alçak gönüllü olacaksın, ama çekingen değil, gururlu olacaksın ama kibirli olmayacaksın. Kibirli, kimseyi beğenmeyen bir insan olmaktansa sevgi ve merhameti olan, dili de, yüzü de, gülüşü de güzel olan yumuşak kalpli bir insan olmayı tercih ederim.

Ey insanoğlu! Sakın kibirlenme ve ağzından çıkan sözlere daima dikkat et. Çünkü bir sözü unutmak. bir yüzü unutmaktan çok daha zor. Kibirli insanlar sürekli kaybedeceklerinden  korkarlar ve kendilerini üstün görmeye çalışırlar.

               Kibirli insan fesat olur. Karnı devamlı cıvıt çarşısı gibidir. Üzmekten daima sakınmalıdır. Gül koklanır ama, hırpalanmaz. Kibirlenip beğenmediğiniz ve kendinizden aşağı görmeye çalıştığınız insanların bedduasından korkun.

               Kibirli ve kınayıcı olmayın. Kınamayın insanları. Bir kınayıcının kınadığı şeyi Allah ona göstermeden canını almaz.

               Sözün özü, "Kimde fiziki güzellik varsa, bilsin ki ödünçtür."

               Demek ki fiziki güzelliği ödünç aldık. Niçin böbürlenip, kibirleniyoruz?

               Gözlerinizi ışıl ışıl ve tertemiz bir sabaha açmanız dileği ile hayırlı geceler.  Hoş kalın... Hoşça kalın... Sağlıklı kalın...