Yenilmek. İskeletinle, etinle.
İmdat çığlıklarının parçaladığı moloz yığınları arasında.
Toz-toprak içinde, rezil, rüsva.
İmamsız, musallasız, kefensiz, tabutsuz.
Toz birikmiş göz bebeklerinde. Kimsesiz ve yalnız.
*****
Yenilmek. Mezarsız kentlerde.
Metal oyuncakların palet gıcırtıları içinde.
Ölüm kusan toprağın ağırlığı ile.
Bir şafak vakti vedalaşmadan yâr ile. Evlat ile. Umut ile. Düş ile.
Ayrılıkların gözyaşı ve kan kokan patikalarından geçercesine.
Ardında kalanların yaban ağrısına bak baka gitmek bilinmezlere.
*****
Yenilmek. Şafak vakti. Hava soğuk.
Daha görmeden yüzünü gökyüzünün. Güneşin. Uçan son kuşun.
Sisli hava. Yalın ayak. Çırılçıplak. Benzersiz bir travma içinde.
Dikilip moloz yığınlarının karşısına. Göğüs kafesini kucaklayarak. Bakmak.
Gözbebeklerinde çarpan dehşetle. Kanayan gözlerle enkaz içinde viran kentlere.
Yapayalnız. Korkudan çıldırmış, tir tir titreyen sokak hayvanlarının eşliğinde.
Yeraltından yerüstüne yakaran kelimelerle.
*****
Yenilmek.
Sonra suya, aşa, ekmeğe, taşa.
Yokluğa. Yakaran acıyla.
Gün. 2. Gün. 3.gün 4.gün 5.gün… Tanrım!
Bu nasıl bir vahşet, nasıl bir gece, kaç gün daha yenileceğiz.
Art arda gelen güne. Parmak uçları kanaya kanaya.
Kan-ter içinde. Aldırmayan yaban soğukta.
Hissiz sinir uçlarıyla. Acımasız Şubat yağmuruyla.
Yaralı yorgun.
*****
Yenilmek.
Linç edilen demokrasinin cellatlarına.
Bilimi boğum boğum boğmuş sarıklara.
Tanrı’yı her rükûda ve secdede aldatan kullara.
Halkını ölüme ve cehenneme hapseden zalimlere.
11 ilin fay hattına. Daha dün 3 ilin sel sularına.
Ömrümüzü ölüm arazilerine konuşlandıran bu düzene. Yalana, talana.
Vicdanı karşımızda esir almış sulietlerine baka baka.
*****
Yenilmek bu ülkede. Fakir fukara.
Akarsularımızla. Ormanlarımızla.
Kentlerimizle. Dere yataklarında. Dağ başlarında. Bataklıkta.
Ekmeksiz. Ocaksız. Çadırsız.
Ağlamaktan sütü kesilen anaların.
Çaresizlikten omuzu çökmüş babaların.
Geleceğe öcü masalları ile koşan çocukların telaşıyla.
Lanetli. Garip. Gidenlerin taze anıları içinde.
*****
Yenilmek.
Kan çanağı gözlerime. Acıyan etime, iskeletime.
O günden beri zift çöken uykularıma. Üşüyen düşüme.
Böyle elleri kolları bağlı hırpaladığım kendime.
Her neyse.
Gördüğüm en kutsal ölümlerdi diyorum.
Binlerce melek ordusu. Çekip gittiler işte.
Tanrı’nın eşiğine.
Sevgiyle!.