İki genç biribirlerine bakışmışlar sevgiyle. Konuşmuşlar, anlaşmışlar . Sevmişler biribirlerini. Üniversite de bitmiş. İşde bulmuşlar. İdare edebiliriz demişler.
Evlenmeye karar vermişler. Vermişler ama bir sorun var. Oğlanın annesi kızı bir türlü beğenmemiş. Çünkü aklında başka biri varmış. Kız bu durumu anlamış. Annen beni istemiyor; demiş. Oğlan ısrarla annemin gönlünü ederiz; diyormuş. Gönlünü edemesek de evleniriz. Nasıl olsa evimiz ayrı olacak. Yani çekirdek aile olacağız; demiş.
İki genç geride annesini, babasını, babasını ve kardeşlerini bırakmışlar. Çekirdek aile olmuşlar. Olabilir mi? Olmaz. Eşyanın tabiatına aykırı. Ama gel gönüllere anlat.
İlk günler her şey çok güzel gibi. Anne , babalar oğullarını görmek istiyor. İkisini de yemeğe çağrıyorlar. Yemekte hatır gönül kalmıyor. Aile bireyleri ağıza alınmayacak lafları söylüyorlar geline. Evde kavgalar başlıyor. Acı son. Bütün sevgileri bitmeye başlıyor. Yeni evlenen çiftler bu böyle gitmez. Deyip ayrılmaya karar veriyorlar. Boşanıyorlar.
Böyle durumlarda olan varsa çocuklara oluyor. Hiç bir suçu olmayan çocuklar iki arada, bir derede kalıyor. Ne yapacaklarını bilemiyorlar. Annem mi suçlu, babam mı ? Kestirmek zor….
Tabi tersi de var bu işin. Her türlü zorluğa katlanarak sevgilerini sürdürebilenler, kardeşlerini kardeş ,anne babalarını da annesi, babası kabul edip evliliklerini devam ettirip, çocuklarını bin bir zorlukla büyütüp, en iyi şekilde yetiştiren anne, babalar da var. Aralarında bazan güvensizlikte başlada bu evliliği devam ettirenler de var.
Bütün bunları şunun için anlattım: 40 yıllık evliliğim süresince eşimin kardeşlerini kardeşim kabul ettim. Onlar da beni bazan yengeleri, bazan ablaları kabul ettiler. Zor günlerimizde biribirimizi yalnız bırakmadık. Eşleriyle çok iyi anlaşıyoruz.
Geçen hafta beni ziyarete geldiler. Taaa Ürgüp’ten. Ağabeylerinin mezarını ziyarete gittik. Eşimle geçirdiğimiz günleri yad ettik. Allah rahmet etsin. Ertesi gün Gazipaşa’ya bir haftalık tatile gideceklerdi. Ben eksik kalır mıyım? Hemen ben de geliyorum dedim. Beş günlük bir tatildi. Okey takımıyla kastet oynadık. Havuzlarda yüzdük. Denizde yüzdük. Güldük, eğlendik. Tatili bitirdik. Bu arada Nevşehir Kız Öğretmen okulu’ndan arkadaşım Kırşehirli Nihal — Mustafa Tepe bey ile buluşup çok güzel saatler geçirdik. Kendilerine çok teşekkür ederim.
(Sevgi emek istiyor. Bu evlilik denen müessese zor ve güzel ) dayanmak ve sevmek gerekiyor. İyi günde kötü günde, hastalıkta , sağlıkta her zaman. Her iki tarafa sağlık ve sabır diliyorum özellikle gençlere.
Canım arkadaşlarım biz buralara kadar iyisiyle kötüsüyle getirdik. Şimdi gençlerde sıra. Onlara şöyle böyle demeyeceğim. Birbirlerinin güvenini kaybetmesinler yeter
Her birimize sağlık, huzur ve mutluluk diliyorum. Görüşmek dileğiyle