MUHARREM ERTAŞ SON GÜNLERİNDE
EŞİ ARZU'YLA SEFİLLER'İ OYNUYORDU
Yaşadığı Bağbaşı Mahallesi'nden şehre eşeğiyle inip hayvanın yularını Mithat Saylam Caddesi'nde tarihî Sülükçüler Konağı'nın altındaki dükkânın kepenk demirine bağlayarak “eşeğini sağlama aldıktan” sonra çarşıda işlerini görmeye çıkan, işini bitirdikten sonra eşeğine binip evine dönen Muharrem Usta 1984 yılında perişanlık içinde ölmüştü.
Şehir pazarının kurulduğu 3 Aralık 1984 Pazartesi günü yakınlarından Zurnacı Ayvaz (Başaran) Usta Uzun Çarşı'nın başındaki matbaama gelip “Muharrem Agam sizlere ömür Dursun abey. Kimse ilgilenmiyor. Cenazesi ortada kaldı” dediğinde yüreğim cız etmişti. Hemen Vali Fikret Güven'i arayıp durumu bildirdim. Vali Güven kısa sürede elinden gelen her şeyi yaptı ve Muharrem Usta'nın cenazesini Ankara'dan gelen bir TRT ekibinin de katılımıyla adına lâyık bir şekilde Bağbaşı Mezarlığı'na kaldırttı.
300'ün üzerinde ezgisi bulunan “Ustaların Ustası” Muharrem Usta son ziyaretimizde geçirdiği felç yüzünden kalkıp oturmakta zorluk çekiyordu. Sürekli öksürdüğü için güçlükle konuşmaya çalışırken “İçini kemirip benliğini yok etmeye çalışan kurda” lânet okuyan Muharrem Usta “Meşhur olmak güzel şey. Ne var ki unutulmak çok acı...” diye söyleniyordu. Öleceğini anlamış gibi sık sık “ölüm”den söz eden “Büyük Usta”nın o gün bize “bozularcasına” okuduğu “Yakarış” şiirini oğlu Neşet Ertaş'ın ruhuna ve yaşayan-yaşamayan diğer bütün Abdal ustalarımıza ithaf ediyorum:
Hey Allahım, sen var iken
Ya ben kime yalvarayım?
Senin ismin gaffar iken
Ya ben kime yalvarayım?
Od âlemi parlayınca,
Baştan beyin kaynayınca,
Senden imdat olmayınca
Ya ben kime yalvarayım?
Altımızda taşlar batar,
Üstümüzde otlar biter,
Yılan, çiyan mekân tutar,
Ya ben kime yalvarayım?
55 YIL ÖNCEKİ MECLİS'TE
“EŞŞOĞLUEŞŞEK” KAVGASI
Hâfıza-i beşer nisyân ile malûldür. Acaba bu malûliyetten Adalet Partisi milletvekilleri masun mudur, yoksa değil midirler?” diye başlamıştı Hasan Pulur 7 Mart 1968 günlü Milliyet'in “Olaylar ve İnsanlar” köşesindeki “16 Aralık 1966 günü Meclis'te ne olmuştu?” başlıklı yazısına ve şöyle devam etmişti:
Yani lâfın kısası Adalet Partisi milletvekillerinin hâfızaları kuvvetli midir, değil midir? Meselâ 16 Aralık 1966 günü Millet Meclisi'ndeki (o tarihte Türkiye Büyük Millet Meclisi Senato ve Millet Meclisi olarak iki kanattan oluşuyordu. Adalet Partisi'nin genel başkanı ve başbakan Süleyman Demirel'di. D. Y.) olayı hatırlarlar mı? Yahut kaçı hatırlar, kaçı hatırlamaz? Hadi Hamido ve şürekâsı hatırladı diyelim, onların görevi... Ya hatırlamayanlar! İşte onların durumu çok önemli! Bu günlerde muhakkak yukarıda tarihini ettiğimiz olayı hatırlamaları lâzım. Hatırladıktan sonra da eğer ölmüşlerse Allah rahmet eylesin, yaşıyorlarsa Allah uzun ömürler versin diyeceğimiz muhterem pederlerinin düşünmeleri gerekir. Bizden uyarması...
* * *
Eğer hâlâ hatırlayamadınızsa buyurun bu olayı 17 Aralık 1966 tarihli Milliyet'ten okuyalım.
Önce başlık:
MP'Lİ ERDEMİR'E BİR HAFTA TARD VERİLDİ
Sonra haber:
ANKARA, ÖZEL
Millet Partisi Kırşehir Milletvekili Memduh Erdemir bir kısım Adalet Partisi milletvekillerine “Eşşoğlueşşek” sözünü sarfettiği için Meclis'ten bir hafta çıkarılma cezası almıştır.
Millet Meclisi tutanaklarında ve ses bantlarında sahtecilik yapıldığına dair Osman Bölükbaşı tarafından ortaya atılan iddia üzerine Meclis Araştırma Komisyonu kurulması istenen önerge üzerindeki müzakereler sırasında vukubulan tartışma sonunda Erdemir bu cezayı almıştır.
Parti sözcülerinin konuşmasından sonra müzakerelerin yeterliği için başkanlığa bir önerge verilmiştir. Bu sırada Osman Bölükbaşı ayağa kalkarak diğer parti sözcülerine cevap vereceğini söylemiş ve kendine söz verilmesini istemiştir. Başkanvekili Nurettin Ok Bölükbaşı'ya ancak yeterlik aleyhinde söz alabileceğini bildirmiştir.
(...) Bölükbaşı kürsüden indikten sonra sırada oturmakta olan Memduh Erdemir yeterliğin aleyhinde anlaşılmayan birkaç söz sarfettikten sonra da ayağa kalkarak Adalet Partililer'e dönmüş ve “Eşşoğlueşşek” diye bağırmıştır. Bu lâf üzerine ortalık birden karışmış, Adalet Partililer'den Ekrem Dikmen, Abdurrahman Güler ve diğerleri Millet Partisi sıralarına doğru yürümüşlerdir. (...)
Gürültüler yer yer devam ederken Başkanvekili Nurettin Ok önce Memduh Erdemir'e takbih cezası vermiştir. Erdemir kendini müdafaa için kürsüye çıkmış ve “Yalancılık ve iftirayı bize ispat ettirmediğiniz için bu kelimeye müstahaksınız” demiş, sözlerini geri almadığını söyleyerek kürsüden inmiştir. Bunun üzerine ortalık yine karışmış, sıraların üzerinden atlayarak gelen bazı Adalet Partililer güçlükle teskin edilmiştir. Başkanvekili Nurettin Ok da sözlerini geri almayan Erdemir için bir hafta Meclis'ten çıkarılma cezası verdiğini bildirmiş ve teklifi oya koymuştur. Teklif Adalet Partili ve Cumhuriyet Halk Partililer'in oyları ile kabul edilmiş, Yeni Türkiye Partili İdare Âmiri Muslih Görentaş da Erdemir'i dışarı çıkarmıştır.
Erdemir salondan dışarı çıkarıldığı sırada Adalet Partililer'den bir grup derhal kulise fırlamışlarsa da Erdemir'i bulamamışlardır.
* * *
Yazık! İki yıl önce Erdemir'in peşinden kulise fırlayan Adalet Partililer'e yazık ki yazık! Nefesinize, ayağınıza yazık oldu! Ne hacet vardı Memduh Erdemir'i yakalamak için bu kadar acele ve telâşa! İşin şurasında kaç gün? İnsan beklemez mi yani? Adam bu günlerde yedi arkadaşıyla sizin aranıza geliyor. Hem de âlâyı vâlâ ile...
Demirel Bölükbaşı'nın silkelediği “sekizler”i partinize kabule karar vermiş bile!
Ne buyurulur! Haaa işte orasını biz bilemeyiz!
Hasan Pulur'un bu yazısından bir ay sonra 1968 yılı Nisan ayı başlarında Millet Partisi'nden sekiz milletvekili topluca ayrılarak törenle Adalet Partisi'ne katıldılar: İsmail Hakkı Akdoğan (Yozgat), Bahattin Uzunoğlu (Samsun), Oğuz Demirtüzün (Niğde), Memduh Erdemir (Kırşehir), Gıyasettin Duman (Sivas), Kemal Ataman (İçel), Necati Güven (Erzurum), Mustafa Akalın (Afyon).
Siyasî hayatı boyunca “Uğradığım ihanetlerden bağrım Karacaahmet Mezarlığı'na döndü” diye yakınan Osman Bölükbaşı'nın bağrındaki mezarlığa böylece sekiz politikacı daha gömülmüştü.
ŞAHLANAN ERDEMİR Meclis'te bazı Adalet Partililer'e “Eşşoğlueşşekler!” dedikten bir süre sonra Bölükbaşı'nın Millet Partisi'nden ayrılıp Demirel'in Adalet Partisi'ne giren sekiz milletvekilinden Kırşehir Milletvekili Memduh Erdemir Mucur'un Bazlamaç köyünde seçmenleriyle sohbet ediyordu. Millet Partili Ahmet Öztürk “Niçin bizden ayrıldınız?” deyince Erdemir şöyle cevap verdi:
“Kartala binip uçmak istedim. Ağır olduğum için kartalın kanadı beni çekemedi. Yükselip ondan sonra düşmektense alçakta kendimi yere bıraktım. Solumda altıok vardı, üzerine düşsem oklar saplanırdı. Sağda kırat duruyordu, hemen onun üzerine oturuverdim. Kırat şahlandı, ben de şahlandım.”
Not: Erdemir konuşmasında kartal'dan Millet Partisi'ni, altıok'tan Cumhuriyet Halk Partisi'ni, kırat'tan da Adalet Partisi'ni kastetmişti ve kendisi de çok kiloluydu.