Toplumsallaşma süreci içerisinde sosyal paylaşım bakımından cinsiyet önemli faktörlerden birisi olagelmiştir İslam dünyası ve Hristiyanlıkta. Kadının toplumsallaşması özelinde konuya baktığımızda, kadının sosyalizasyon süreci içerisinde önemli ölçüde geri kaldığını (yada bırakıldığını) söylememiz mümkündür. Sebebi erkek hegemonyasında kadını görmezden gelerek ikinci sınıf insan muamelesi olarak görmesidir.
Nasıl ki ilkel insanlar ilk çağlarda Tanrılarını ve eşlerini beraberinde götürürken bunu yaparken ailesinin ve kendisinin Tanrıları nezdinde istediği her şeye sahip olduğu inancı hakimdi. Kadınlarda kendisine çizilen dairenin dışına çıkmadan o sınırlar dâhilinde haddini aşmaması gerektiği düşüncesiyle kendisine verilen ile yetinmesi gerektiğini düşünmesi empoze edilmişti. Buna başka deyim getirmemiz gerekirse, Kadın-kadın olma yolunda değişik ortamlarda ve çeşitli zamanlarda, farklı şekillerde kendi ihtiyaçları ve gereksinimlerinin dışına çıkmadan, kendilerine adeta lütuf olarak sunulan nimetleri şükür olarak azletmeleri öğretilmişti.
Bu fiillerin gerçekleşmesi veya gerçekleştirdikleri taktirde toplum içerisinde erkeğine uyumlu bir eş olduklarını ispatlamış olacaklardı. Bu genelde alt tabakada yaşayan kadınların oluşturduğu toplumlara hitap eden bir varsayım. Bu muhafazakâr kesimde böyleyken, zengin tabaka kadına daha fazla önem vererek saygınlık kazanmasını ve erkeğini toplumda iyi bir eğitim, görgü ve nezaketle yetişmesini sağlama yolunu benimsemişti.
Sanayi devriminden sonra kadına toplum içinde özellikle gelişen iş alanlarında kadına ihtiyaç duyulmaya başlamasıyla beraber erkeğin yardım duyduğu ve kendisini yetersiz hissettiği iş alanlarında boy göstermesiyle beraber kadına duyulan güven duygusu artmasına ve daha fazla işgücünde saygınlık duyularak yer aldılar. Zamanla gelişen sanayi ile beraber teknolojinin de devreye girmesiyle artık mühendis ve teknik kadrolu kadınların eğitimine de önem verildi. Eskiden teknik lise ve üniversitelerde kız çocuklarımız bu bölümlerin erkeklere has bölüm olduğu düşüncesi yüzünden babalar kız çocuklarının bu bölümlere yazılmalarını pek istemezlerdi. Şimdi çok şükür erkeklerin olduğu her alanda kız çocuklarımızda okumaktalar.
Sebep artık kızlarımızın kendilerine duydukları özgüvenin erkekler kadar güçlü ve becerikli olduklarını göstermelerinden kaynaklanıyor olması. Demekki önemsenirse, değer görürse kadınlarımız günah ve ayıp kavramından uzak İslamiyetin emirlerine uygun kamusal alanlarda çalıştıktan sonra, kendilerine hoş ve dostça bakmayan gözlerin önemsiz olduğunu kendileri gösterebilecek kabiliyetteler. Saygılarımla iyi okumalar..