1988-89 sezonu tam bir kâbus oldu hepimiz için. Hep var olan yokluk ve sahipsizliğe bir de bıkkınlık eklendi. Sabit gelir kaynağı olmayan ve sürekli olarak şehrin ileri gelenlerinin ya da esnaflarının fonladığı ve bu sayede ayakta kalan takıma artık Kırşehir de sahip çıkmıyordu. İşlerinin iyi olmaması, vatandaşın geçim derdi, esnafın sıkıntıları yetmezmiş gibi bir de Kırşehirspor’a yardım çağrıları bıkkınlık yarattı.
Herkes uzaklaştı doğal olarak. Maddi durumları iyi olmayan ama cefakâr birkaç Kırşehirspor taraftarı kulübü aldılar. Onlar almasa belki de o gün kulübün kapısına kilit vurulacaktı. Allah uzun ömürler versin Hüseyin Çakmak ve arkadaşları aldılar kulübü. Zor yıllardı millet evini geçindirmekte bile zorlanırken onlar kıt imkanları ile koca kulübü sırtlarına aldılar.
Belediyenin de tamamen üzerinden elini çektiği hatta deplasman için otobüs bile vermediği yıllardı o yıllar. Lojman yıkık dökük, malzeme bir önceki yıldan kalma, eski ve eksik. Büyük sıkıntıları olan kulübe gelmeye razı olan oyuncuların durumlarını da siz takdir edersiniz.
Daha bunlara eklenecek onlarca şey var ama yokluğu yazmak o cefakâr yöneticilerin emeklerine çok büyük saygısızlık olur, onlar ellerinden geleni yaptılar, hepsini saygı ve hürmetle yad ediyorum.
Sezon boyu büyük üzüntüler yaşadık. Yokluk ve sahipsizlik derin izler bıraktı hepimizde. Yoklukların eksikliklerin arkasına sığınıp, ezilmiş ve boş vermiş halden sıyrılabilmeliydik.
Bu hal ki maça 1-0 yenik başlatıyordu bizi. Gayretimize mâni oluyor, mücadele gücümüzü kırıyordu. Her şeye rağmen altından kalmayı bilmeliydik. Küllerimizden doğmayı, sahada daha fazla mücadele edip diğer açıkları kapatmayı becerebilmeliydik. Biz oyuncuların da kabahati bu.
Her şeye rağmen ligde kalmamız son hafta ve son maça kaldı. Biz Çorum’da, rakibimiz Çankırı da Kaman’da. İkimiz de deplasmanda, biz avantajlıyız öndeyiz bir puan ve averajımız da iyi. Çorum’a yenilsek bile Çankırı’nın mutlak galip gelmesi lazım. Sahipsizlik bu ya bizi maçın hakemi Konya Bölgesinden Osman Sivillioğlu bizi Çorum’da buduyor adeta. Çorumspor savunma oyuncusu adını vermeyeyim eski bir arkadaşımız.
Ceza sahasına girin diyor. Ömer Abi kulakları çınlasın, giriyor ceza sahasına arkadaşımız adeta tekme tokat düşürüyor Ömer abiyi, hakem devam diyor. Yalnızca bu mu her pozisyonda çokça canımızı yaktı. Adını hiç unutmadım siması da aklımda çok beddua ettik. Öyle ki Ben de dahil iki kişi oyundan atılıyor, dokuz oyuncu ile Çorum’a 2-1 yeniliyoruz. Çankırı Kamanda galip geliyor. Dönemin Sağlık Bakanı her şeyi ayarlıyor. Kurban edilen yine Kırşehir oluyor. Sahipsiz Kırşehir!
Daha yazmaya elimizin varmadığı bugün bile bizleri derinden üzen şeyler yaşadık. Ah yokluk ah! Ah sahipsizlik ah! O sezon üçüncü ligden de düştük! Amatör kümeye!