Dün gece Sivasspor – Alanyaspor maçını seyrettim. İkisi de süper ligde, ikisi de çok başarılı iki Anadolu takımı. Bu maç beni yıllar öncesine götürdü. TFF nin sitesinden de baktım; 1992 yılının Nisan ayı 12 Nisan. Sivasspor – Kırşehirspor maçı. Dönemin üçüncü ligi. Maç skoru Sıvasspor:0 – Kırşehirspor:2
Belediye otobüs vermemişti. Maça taksilerle gideceğimiz söylendi. Hem de maç günü. Sabah gün ışırken lojmanın önüne altı tane taksi geldi. Birisi bagajlı uzun olmak üzere beş tane TOROS. Bagajlı olan Torosa malzemeler yüklendi. Antrenörümüz başkanın arabasına bindi malzemeci masör de uzun torosa, Kalan dört taksiye dörder futbolcu paylaştırıldı.
Yola düştük. Ara sıra malzeme yüklü uzun Torosu bekledik. Yüklüydü ya yavaş geliyordu. Sivas’a girdiğimizde saat ikiyi geçmişti. Daha Stadyuma kadar yolumuz vardı. Stadyuma geldiğimizde saat 14.35 olmuştu. Hakemler ve Sivasspor sahada hakemler 15 dakikalık süreyi bekliyorlardı. Hemen soyunma odasına indik hızlıca formalarımızı giydik ve sahaya çıktık. Son saniyede maça yetişebilmiştik. Isınmadan maça başladık. Tribünler tıklım tıklım dolu. Sivas halkı şampiyonluğa giden takımını yalnız bırakmamış.
Maça taksilerle gelen, son saniyede yatişen bir takımdan ne olur ki? Sivas seyircisi bol gollü bir maç izlemeye şartlanmış. Sivas takımı da gerçekten iyi takım. Farklı skor beklenen skor.
Ama futbol bu. Hiçbir şey hesaplandığı gibi olmuyor. Çok zor şartlarda gelmiştik, ısınmadan sahaya çıkmıştık belki ama biz de bir takımdık. On bir kişiydik tıpkı rakip gibi. Onlar çok para harcamış, imkanları bizinkinden iyiymiş vesaire. Bunlar belirleyici olmuyor. Bir de “Kırşehir Kümeye” tezahüratları da bizi motive etmişti. Hepimiz olağanüstü mücadele ediyor, Sivas’a üstünlük tanımıyorduk. Nitekim sekizinci dakikada Hakan golü attı 1-0 öne geçtik. Devre sonuna kadar Sivas saldırdı biz direndik. Devre arasında kimse konuşmadı. Hoca da hiçbir şey söylemedi. İkinci yarıya da olağanüstü bir dirençle başladık. 61. Dakikada bir gol de ben attım ve maçı 2-0 kazandık.
Şimdi bakıyorum da aradan geçen 30 yıl Sıvası süper lige taşımış. Biz de ilk defa ikinci lige çıkmışız ve sonra amatör kümeye kadar gitmişiz. Biz neleri yanlış yapıyoruz veya Sivas neleri doğru yaptı bilemiyorum. Ama tahmin ediyorum ki; yerleşik bir futbol kültürümüz, bu minvalde kulübü taşıyacak idarecilerimiz yok. TFF nezdinde lobimiz yok. Spor adamımız yok. Çok daha önemlisi üst klasmanda hakemimiz dolayısıyla MHK de lobimiz gücümüz yok. Böylesi önemli yokluklara bir de ekonomik yokluk eklenince amatör kümeye kadar gidiyoruz.
Maazallah Belediye takımı bırakırsa tarih yeniden tekerrür eder.