BİZDE NEYE NE DERLER(Dİ)....

Davete “OKUNTU” yengeye“ GUMA”

İnceden açılmış Ekmeğe “YUKA”

Saciçinde “KÖMBE”, üsttünde yapılana “BAZLAMA”

Savrulan buğdaya “CEÇ” deller bizde

Babaanneye “EBE”, Halaya “BİBİ”

Amcaya “EMMİ”,  Çocuğa “SABİ”

Uzağa “YIRAK”, yakına “BERİ”

Birini çağırırken “HİŞ” deller bizde

Hastalığa “MARAZ”

Yabancıya “YADIRGI”, acemiye “TOY”

Hanıma “AVRAT” derler bizde.

Kovaya “HELKE”,

Şakaya “YARENNİK”

Leğen  “TEŞ” deller bizde

Düğmeye “İLİK”,

Eşarba “YAĞLIK”

Yoğurda“KATIK”

Ayrana “ÇALKAMAÇ” , Yayığa “YANNIK”

Çukurlara “YARIK”,

Bedavaya “BELEŞ”

Hayvan ölüsüne “ÜLEŞ”

Güzele “KELEŞ”

Rüyaya “DÜŞ” deller bizde

Herhaldeye “ELLEHAM ” bir adıda“ZAHAR”

Ameleye “IRGAT”,

Koyuna “DAVAR”

Tazeye “ACER”

Yokuşa “BAYIR”,

Koş gele “GOP” deller bizde.

Dünürüne “HISIM”, düşmana “HASİM”

Gömleğe “İŞLİK”, ilmeğe “DÜĞÜM”

Havluya “PEŞKİR”, bakraca “GÜĞÜM”

deller bizde.

Zarar vermeye “GAREZ”

Nüfusa “HORANTA”,

Bahardan önceye “GIŞ” deller bizde

Okula “MEKTEP”

Tokada “ŞAPLAK”

Tarlaya su akan yerlere “SAVAK”

Esire “YESİR” derler bizde.

Çok üşümeye “BUYMAK”

Fasulyeye “PAKLA”

Havuca “PÜRÇÜKLÜ”

Yüzmeye “ÇİMMEK”

Çiftçiye “İREÇBER,

Bozulmuş yumurtaya “CILK” deller bizde.

İşarete “IŞMAR”,

Geçmişe “BILDIR”

Anlaştık demeye “HE” deller bizde.

Elbiseye “ASBAP”,

Yıkanmaya “YUNNAK”

Yanağa “AVURT”

Surata “DULUK”

Civcive “CÜCÜK”,

Hindiye “CULUK”

Kümese sürerken “KİŞ” deller bizde

Balkona “ÇARDAK” ya da “YAZLIK”

Siparişe “ISMARIÇ”,

Kızmaya “SOKRANMAK” derler bizde.

Uzaklaşmaya “YIRAMAK”

Eşeğe binerken “ÇÜŞ” deller bizde

Yemeğe “AZZIK”

Karnın yemiyorsa (kıskanıyorsa) “ŞİŞ” deller bizde

Birinden hal hatır sormaya  “NÖÖRDÜN” ,

Tamam demek için kısa yoldur “HE”

“GADANALIYIMI” çok deller bizde....