'Herkes baba olabilir ama babalık yapamaz'
sözünden yola çıkarak; bu konuyu hazır ‘Babalar Günü ‘ yaklaşmışken, üstelik bu gün hediyelik günler içine iliştirilmişken, yani diyorum lafı açılmışken; öyle durup dururken de değil. O halde bu tümce yüzde yüz doğru bir cümle midir? Tamamen emin olmamakla birlikte konunun ilerlemesi adına doğru bir önerme olduğunu varsayalım.
Burada toplumun bakış açısı ile kişi hakkında hüküm vermiş oluyorsak o halde babalık kriterleri var olmalı. Bu da tamam. Elimizde başka ne var, herkesin baba olma durumu var ki; bu duruma kasıt erkek cinsiyetine sahip olmaktan geliyor. Yani şimdi bu kadar açıklama yapmanın bir anlamı var mıydı? Makalemin girişinde yer alan cümleyi okuyan kişi bu sözün ne anlama geldiğini bilir diyerek burada bu durumu açıklamak üzere bir ifadede bulunmaya çalışıyoruz.O zaman bizim üç tane sorunumuz var. İlki herkesin baba olabileceği, ikincisi ise herkesin babalık yapamayacağı. Üçüncüsü ise ‘Babalar Günü’ kimin? Bu üç soruda da, işimiz zor valla. Baba olmakta, evlat olmakta. Anneler Gününü hepimiz benimsediğimiz halde babalar gününü niye tartışalım ki? Boş ver işte babaların da gönlü hoş olsun. Ne diye bu konuyu uzatalımki , evlat olduysak, dünyaya geldiysek öyle yada böyle bir babamız var demek ki.
Şimdi buraya acıklı bir baba şiiri yazsam ben dahil herkes ağlar. Öyle derindedir babalık sevgisi bizde. Kanımızda, iliğimizde, etimizde, kemiğimizde, beynimizde. Baba yüce bir varlık, kıymeti büyüyünce anlaşılan. Kimi kez ihmal ederiz babalarımızı; sevgide de , ilgide de , sohbette de. Onlarda bize pek ilişmezler hele de yorgun argın eve gelmişlerse. Para verir, yada ihtiyaçlarımızı karşılayarak huzur bulurlar. Çoğu insan baba olur ama babalık yapamaz, evladının sevgisini yakından izleyemez. Allah'tan kadınlar çalışmaya başladılar da evin işleri çocukların bakımları da paylaşılınca baba- evlat iletişimi oluşma fırsatı doğdu. Babalar ve evlatlar aynı ortamda fazla zaman geçirdikleri için babalığın keyfini süren bu konuda şanslı ekekler varlığını sürdürmeye başladı. Yani maddi emek çocuğun bakımıyla da somutlaşınca mutlu babalar , çocuğunu yakından tanıyan , onun yarınlara hazırlanırken yanında olan babalar var artık. Çocuğuna yediren, içiren, çocuğunu gezdiren, sosyal paylaşım süren çok güzel aile profilleri oluştu günümüzde ve erkeklerin ne kadar güzel babalık yapabildikleri herkesçe deneyimlenmiş oldu.
Ben eski tip babaların evlatlarıyla muhabbet halinde olamayışlarına çok acıyorum. Her yönüyle bütünleşmiş aileler ve buna izin veren kadınlar gerçekten hem kendi adlarına hemde evlatları adına çok doğru, çok insani bir davranış ve bakış açısına sahip kadınlar oldukları için , haklarını da teslim etmek gerekmektedir.
'Herkes babalık yapamaz' söylemine gelince, herkes babalık yapmak ister. Belki de yaptırılmaz. Yani bazı erkekler babalıktan soğutulmuş olabilir, bazıları ekonomik nedenlerle yapamıyor olabilir. Çünkü babalığın en baba görevi nedir? Yedirip içirmek, doyurmak, korumak, okutmak, hatta çocuğun evini arabasını almaktan tutunda dünya kadar sorumluluk yüklenmiş ne çok erkek var. Baba olmaktan korkan, babalık yapmaktan korkan, en ufak bir hatasında sende baba mısın diye yerin altına sokulan , gururuyla oynanan erkeklerde var. Ekonomik durumu çökmüş ne çok insan var. İşsiz , aşsız, evine ekmek götüremeyen ve bu yüzden kendini suçlayan. Babalarımız ne zor duruma düşürülmüş değil mi?
İşsizlikle, belki bir çok insanın baba olma hayalini elinden aldık. Belki de doğal olarak yapması gereken görevlerini .İnsanları toplum içindeki rollerini tek tek ele aldığımızda kimbilir ne acıklı hikayeler karşımıza çıkar. Yine de aslolan hiçbir suçu olmadan dünyaya gelen çocuklardır. Bu nedenle insanların kendilerini doğru yönde geliştirmeleri gerekmektedir. İnsan her şeyden önce gururuna dokunacak, onur ve geleceklerini şansa bırakan yönetim anlayışlarına karşı mesafeli olmaları gerekmektedir. İnsanlar bunu ister, dile getirir ve bu konuda kararlılık gösterirlerse, evlatları ile birlikte üretken, mutlu, huzurlu günleri yaşamak mümkün olur.
‘Babalar Gününüz kutlu olsun.’
Yaşamdan ayrılan babalarımıza da rahmetler diliyorum.