Bilimsel bir araştırmada "sonsuz zamanda maymunların, William Shakespeare'in eserlerini klavyeyle yazabileceği" teorisinin çürütüldüğü savunuldu.
Avustralya'nın Sidney kentinde matematikçiler Stephen Woodcock ve Jay Falletta'nın yönettiği yeni bir hakemli çalışmada, "sonsuz maymun teorisi" sorgulandı.
Buna göre 30 tuşlu bir klavyede saniyede bir tuşa basarak yaklaşık 30 yıl geçiren bir maymuna dayandırılan hesaplamada, Shakespeare'in eserlerinin aynısının yazılmasının alacağı sürenin "evrenin ömründen daha uzun olacağı" bulundu.
Araştırmada "Gelişmiş yazma hızları veya maymun popülasyonunda artış olsa bile, maymun emeğinin önemsiz olmayan yazılı eserler geliştirmek için uygulanabilir bir araç olması mümkün değil" ifadesine yer verildi.
Teorinin, matematiksel olarak mantık düzlemine oturtulsa bile "yanıltıcı" olduğunu bildiren matematikçiler, dünyadaki tüm maymunlara evrenin tüm ömrü verilse bile o eserleri asla yazamayacakları "neredeyse kesinlikle" saptadı.
Araştırmada, Shakespeare'in oyunlarını ve şiirlerinin aynısını yazabilmesi için gerekli sürenin "evrenin ömründen daha uzun" olduğu tespit edildi.
Evrenin "ısıl ölümü" hesaplaması
Araştırmada kullanılan hesaplamalar, evrenin sonuyla ilgili en yaygın kabul gören "ısı ölümü teorisine" dayandırıldı.
Yapılan testlerde, evrenin "ısıl ölümünün" 10 üstü 100 yıla denk gelen ve 100 sıfırlı olarak bilinen bir "googol" yılında gerçekleştiği varsayıldı.
Maymunların bu sürede nasıl besleneceği ya da Güneş'in birkaç milyar yıl içinde Dünya'yı yutabileceği dahil bazı bilimsel konulara kenarda tutuldu.
Teori, olasılık ve rastgelelik ilkelerini izahta kullanılıyor
"Sonsuz maymun teorisi" sınırsız miktarda zamanın "inanılmaz derecede düşük bir olasılığı bile olası hale getirebileceğini" gösteren bir düşünce deneyi olarak tanınıyor.
Teoride "sınırsız miktarda zaman tanınırsa, maymunların, daktilonun tuşlarına basarak İngiliz şair ve yazar William Shakespeare tüm eserlerini yazabileceği" savunuluyor.
"Sonsuz maymun teoremi" olarak bilinen bu düşünce deneyi, uzun zamandan beri olasılık ve rastgelelik ilkelerini izah edebilmek için kullanılıyor.
