Affet bizi çocuk
Bilmelisin ki: ağlayamıyorum,
Oysa ağlamak rahatlatırdı insanı.
Anaların kalbi, çocukların gözyaşları,
Kafirin kalbini, koparsın on yerinden.
Ben bu kötü zamanı görmeyi
Ve yaşamayı hak etmiyorum.
Masum bakışlı, ey çocuk!
Bil ki, insanlık hala devam ediyor.
Bizlerse bu soykırım karşısında,
Ses olamıyoruz.
Sadece dualar yolluyoruz.
Sizler ayakkabılarınız kana bulanmışken,
Ben dünyanın bu insanlığından utanıyorum.
Yüreğine korkular acılar değil,
Döktüğüm her gözyaşı var.
Bizler ebabil kuşları olamadık.
Seni bu gününde yalnız bıraktık.
Bizi affet melek çocuk, bizi affet!
Seni ailenden ayıran kanında boğulsun.
Seni yaşadığın travmalara sebep olan,
Bu vahşet, ahirete kalmaz.
Zalimler cezasını bulsun.
Senin canın, kanın, vatanın da benim.
Bil ki bende sendenim.
Birsen Eker